seisiún ag "An Chláirseach"

Dé hAoine seo chaite, chuaigh mise agus Stephanie go dtí teach teabhairne in Amherst, "The Harp" an t-ainm atá air. Thug mé mo bodhrán liom, ag súil go mbeidh seans agam é a sheinm leis na ceoilteoirí eile a bhí ann. Bhuel, tar éis gloine Guinness, bhí mé ag smaoineamh faoi dul amach go dtí mó charr mó bodhrán a fháil--agus sin é a rinne mé! Nuair a thainig mé ar ais isteach, fuair mé cathaoir agus shuigh mé síos, go díreach taobh amuigh ciorcal na ceoilteoirí. Sheinn mé amhrán nó dhá, agus bhí an-spraoi ann! Ansin, d'imigh cupla daoine. Bhí cathaoir ISTIGH an ciorcal agam ansin! Idir amhrain, tháinig an fear chugam, agus shuígh sé síos sa chathaoir a bhí in aice liom. "Hello." ar seisean. "I'm Jonathan." "cónas atá tú, " arsa mé féin. "Is mise Mark." Bhí ionadh ar a haghaidh ansin, agus dúirt sé "An bhfuil Gaeilge agat?" D'fhreagair mé, "Tá, beagán!" Thatin sin go mór liom, go bhuail mé duine eile a bhfuil Gaeilge aige!

Bhí fear eile, freisin, a raibh Gaeilge aige. Ba múinteoir teangatha é. Dáithí an t-ainm atá air. Mar sin, bhuail mé le cupla chairde nua sular thainig deireadh na hoíche! Agus rinne mé cleachtadh ar mó bhodhrán, freisin!